อาหารหลักชื่อ "ความทรงจำ"

ที่มากกว่า Memories ชีวิตที่ไร้ซึ่งความทรงจำ ก็เหมือนกับหน้ากระดาษเปล่าที่รอเพียงวันเหลืองกรอบ

แน่นอนว่าในทุกความทรงจำของแต่ละคน และในแต่ละเรื่องนั้น มักไม่ได้มีแต่เพียงคำว่าสุข เพราะชีวิตมันก็คือสัจธรรมดัง กลางวันและกลางคืน แต่..เราเลือกได้ที่จะจดและจำ ภาพฝั่งไหนไว้กับตัว ชีวิตน้อยๆที่ไม่น้อยนี้ก็เช่นกัน มีมากมายเหลือเกินกับคำนี้ ไม่มีวันไหนที่ไม่คิดถึงภาพความทรงจำของวันวาน เพราะความทรงจำที่ผ่านมา คืออาหารที่ขาดไม่ได้ เรื่องบางเรื่อง ของคนบางคน กับสำคัญกับคนๆนึง อย่างไม่น่าเชื่อ ~~

*เอนทรีนี้ อัพทั้งยิ้มและฮา..ไม่แค่เรื่องเมืื่อวานของความรัก หรือคนรักนะ แต่คือทุกๆสิ่ง :))

                           cR:closera naver