Tuesday, October 26, 2010

★ธรรมดาที่แสนพิเศษ...





ดวงดาวเป็นแค่ส่วนประกอบเล็กๆบนท้องฟ้าอันแสนกว้าง...
ดวงดาวบนท้องฟ้ามีมากมายหลายดวง ทั้งสว่างในตนเองและอาศัยแสงจากดวงอื่น
เพราะมีมากกว่าหนึ่ง ดวงดาวอาจดูละลานตาธรรมดามองไปตรงไหนก็สวยสดงดงามนัก
หรือแม้ยามท้องฟ้ามีดาวเพียงน้อยนิด เพียงน้อยนิดไม่กี่ดวงนั้น ก็ยังนำภาพสวยสมบูรณ์มาสู่ฟ้านั้นได้
อาจเป็นเพราะดวงดาวที่ดูธรรมดาเพราะมีมากมาหลายดวงนั้น คือความธรรมดาที่แสนพิเศษ

แล้วในชีวิตเราล่ะเรามีดวงดาว ธรรมดาที่แสนพิเศษ หรือยัง ;)
หรืออาจมีอยู่แล้วโดยที่เราไม่รู้ตัว เพราะดวงดาวนั้นยังส่องแสงในทุกคืน ?

 Mira Over Germany 21.02.2007 /Credit: Stefan Seip (AstroMeeting.de)

หมายเหตุ:: เจอภาพนี้สวยมาก โคตรชอบ!!!!! อิจฉาคนถ่ายภาพนี้จังที่ได้เห็นภาพที่สวยงามแบบนี้ด้วยสายตาตนเอง
หากมีโอกาส อยากไปนอนรอถ่ายภาพสวยๆแบบนี้บ้าง...โอ๊ะ..โหยหากล้องถ่ายรูป...กล้องกูอยู่ไหน!!!!!!!!

Sunday, October 24, 2010

ตัวเราของเรา...ใจเราจะเป็นของใคร..ถ้าไม่ใช่ของเรา


ก่อนจะฟังเสียงของใคร...ให้ฟังเสียงของใจเรา
ก่อนจะฟังคำพูดใคร..ให้ฟังคำพูดของเรา
ก่อนจะเรียนรู้หัวใจใคร...รู้จักใจตัวเองดีหรือยัง?
อย่า วิ่ง ไขว่ คว้า หา ใครมาเข้าใจ ตราบที่เรายังไม่เคยเข้าใจมัน "ใจ"
#me ก็ยังไม่ค่อยเข้าใจ "ใจ" นัก
หัวใจฉันมีทุกฤดูกาล

หมายเหตุ ชอบดอกทานตะวันมากที่1 เป็นการส่วนตัว เลยคิดว่าใจเราคงสว่างเบ่งบานแบบนี้ ฮ่าๆๆ



Wednesday, October 20, 2010

20.10.2010 โลกของฉัน



อยากซื้อโลกใบใหญ่กว่านี้
แต่ก็พกพาลำบาก เลยได้โลกใบนี้มา 
ชอบเอานิ้วจิ้มๆเล่นบนลูกโลก
เวลานึกว่าเราอยากไปตรงไหน
แล้วมันอยู่ที่ไหนก็หมุนๆๆติ้วหาๆๆๆ อิๆๆ
ที่นี้ก็มีโลกเป็นของตัวเองแบบพกพาแล้ว ^^
โลกทั้งใบอยู่ในมือเรา...

ไอแอม"s โลก บางคนบอกว่าฉันคือจ้าวโลก -*-

หมายเหตุ วันนี้ 20.10.2010 เลยต้องอัพบล๊อกซะหน่อย เอิ๊กๆๆๆ ขอบันทึกไว้ด้วย






Tuesday, October 19, 2010

Good bye~

หรือโลกกำลังร่ำร้องบอกพวกเรา เมื่อชาวโลกเกาะกิน จนโลกผุกร่อน ไม่สามารถแบกรับพวกเราได้อีกต่อไปแล้ว โลกมิอาจรอให้ชาวโลกสละ..ละไปได้ โลกเลยขอบอกลา..ละตัวเองจากชาวโลกเสียเอง หรือเราควรปล่อยโลกไปซะที..?
เราอาจเหนื่อยนัก..แต่โลกใบนี้คงเหนื่อยหนักหนากว่า..
และสุดท้ายพวกเราก็จะแยกย้ายคืนกลับสู่ที่มาของแต่ละคน จากคนละดวงดาว~




                                                    Thanks pix mathnathan.com

Saturday, October 16, 2010

หนาวแรก...หิมะแรก...คริสต์มาสแรก

เป็นไทยแท้แต่ด้วยว่าในอดูด เคยเดทกับหนุ่มต่างชาติระแวกเดียวกันมาพักนึง ฮา~เลยผูกพันกับเทศกาลคริสต์มาสค่อนข้างหนาแน่น..โดยปกติก็ชอบช่วงปีใหม่ คริสต์มาสมากอยู่แ้ล้ว เพราะมองไปทางไหนก็มีแต่แสงไฟสวยงดงาม เหมือนการเตรียมพร้อมเริ่มต้นสิ่งใหม่ ความหวังที่ยังคงมีกับเราเสมอ สำหรับเด็กแรกเกิด ณ ตอนนี้ถึงหนาวแรก หิมะแรก และคริสต์มาสแรกของชีวิตนั้นๆ ฮือ..ให้นึกถึงแล้วรู้สึกอุ่นในใจและตื่นเต้นทุกครั้ง..สำหรับเราแม้ไม่ใช้หนาวแรก คริสต์มาสแรก แต่มันจะคือการเริ่มต้นใหม่อีกปี หลายสิ่งแม้ไม่ได้ดั่งหัวใจหวัง หลายอย่างแม้ล้มพังไม่เป็นท่า เราจะจดและจำเป็นอีกหน้านึงในหนังสือชีวิตเล่มนี้ คริสต์มากแรกของเรายังคงมีอยู่เสมอไป

ทุกหนาว ทุกคริสต์มาส ทุกครั้งที่คิดถึงเธอ วันเมื่อวานและเรา 
ไม่ต้องคิดถึงฉันหรอก เพราะฉันจะคิดถึงเธอเอง




The First Noel
                                                          Pix Thanks : g-nomeproject.com


**ต้องมีสักหนาว ต้องมีสักคริสต์มาส ที่เป็นเวลาจริงๆของเรา**
ท่ามกลางฝนซัดซาดกรุงเทพฯ ผู้หญิงคนนี้เพ้ออัพบล๊อกถึงหิมะได้เป็นฉาก จินตนาการนางสูงยิ่งกว่าตึกใบหยก2!!! ฮ่าๆๆ

Wednesday, October 13, 2010

โลกของฉันคนเดียว

                                                                          cr:everystockphoto

ความเปล่าเปลี่ยว โดดเดี่ยว ที่งดงาม..
เรียนรู้การใช้เวลาในชีวิตกับตัวเองให้มาก
คุยกับตัวเองให้มาก...ถามตอบใจตัวเองให้มาก

คนเดียว ไม่ใช่ไร้ซึ่งคนรอบข้างทุกนาที
อย่าเคยชิน กับการมีใครเคียงข้าง
อย่าเคยชิน กับการไขว่คว้ามือใคร
อย่าเคยชิน กับการทำอะไรไม่ได้เพียงลำพัง
ฉันรักความโดดเดี่ยว...แต่ฉันไม่เคยเดียวดาย





**ปกติพูดมากลัลล๊า ร่าเริง แต่ยามติสท์แตก แดกสมอง ก็จะเพ้อพร่ำไปคนเดียวเลยจริงๆ นั่งคิดนู่น เขียนนี่ ดูนั่น ถ้าไม่ได้ทวิตคุยกับเพื่อนๆ ก็จะจมอยู่กับกองกระดาษ หน้าบทความ อ่านซ้ำไปมา เปิดข่าวหัดแปล อัพไดอารี่ cyworld หายไปจากชาวโลกจริงๆ ในความเงียบนั้น very busy!! กูบ้าป่าววะเนี่ย~

Saturday, October 09, 2010

첫사랑( First Love)

ทำมาเริ่มเป็นเกาหลี :P ซอสซารัง รักแรก ที่ยาวนาน 
ไม่ค่อยได้เล่าเรื่องรักแรกออกมานัก เพราะยังคงติดอยู่ตรงนี้ทุกวัน 
จริงไหมไม่รู้ที่ผู้หญิงจะจำรักแรก แต่ผู้ชายจะจำเพียงรักครั้งล่าสุด ??? มันเกินไปแล้วนะ!!
เขียนยาวมาแต่ตัดสินใจลบ เอาแค่นี้ละกัน :(
เพราะ ณ วันนี้ รักแรกก็เป็นเพียง รอยทรงจำของวันวาน ที่คงไม่มีวันหายไปจากเรา


credit:nate.com

Friday, October 08, 2010

เวลาหาย ♥ ของชาวโลก




ชาวโลกแต่ละคน... 
ต้องการเวลาในการดำเนิน อยู่และเป็นไป ปริมาณมากน้อยต่างกันแค่ไหน
หรือขึ้นอยู่กับว่าเวลานั้น เราใช้อย่างไร และหรือ เพื่อใคร..?
แค่...วันเมื่อวานก็พอแล้ว~




หมายเหตุ**วันเมื่อวานฉันผอมกว่านี้

Thursday, October 07, 2010

คำว่า "เรา"


คุณเคยชินกับคำว่า "เรา" ในแบบไหน เราหมายถึง เธอ กับ ฉัน หรือ เราที่หมายถึงตัวของฉันคนเดียว 
ชาวโลกถูกสร้างให้เกิดมาเพื่อตามหาเงาอีกคู่ที่จะเดินเคียงข้าง ทาบคู่กับเงาของเรา ของกันและกัน ? 
การเดินคนเดียวบนทางเบี้ยวๆนี้ จะมีความหมายของรอยยิ้ม เสียงหัวเราะและคราบน้ำตา
ที่มากมูลค่ากว่าเดิมไหม ถ้ามีใครเดินเคียงข้างเรา ? 
เคยชินกับการเดิน กิน นอน นั่ง หัวเราะ ยิ้ม ร้องไห้ คนเดียวมากกว่า !!!!
แต่ใช่ว่าไม่อยากให้มีใครมาร่วมเคียงข้างแบ่งปันสิ่งต่างๆเหล่านี้ 
.. เพียงแต่ว่าบางที ก็ยังคิดว่าเราดีไม่พอสำหรับใครๆหรอก 
.. เพียงแต่ว่าบางที ก็ยังคิดว่าเรายังมีอะไรอีกมากมายที่ต้องทำ
.. เพียงแต่ว่าบางที ก็ยังคิดว่าเราเหมาะกับการอยู่เดี่ยวมากกว่า
.. เพียงแต่ว่าบางที ก็ยังคิดว่า อืม...แค่บางทีก็สับสน

เครดิตภาพ thatcutesite.com


Tuesday, October 05, 2010

"กรุงเทพฯเป็นเมืองที่มีคนเหงามากกว่าเสาไฟฟ้า" ~ หมานคร





ความเศร้าไม่ใช่ความเหงา ความหงาก็ไม่ใช่ความเศร้า~หลายคนเสาะหาเพื่อนฝูง สังคมมากมาย หลายคนเสาะหาค่ำคืนที่รื่นเริงด้วยเสียงดนตรี แต่ในเสียงที่ดังและคนมากมายนั้น ความเหงายังแผ่กระจายรอบตัว..หัวใจที่ซื่อสัตย์ เต้นอยู่ข้างในบอกเราได้เสมอว่าเราต้องการอะไร แต่เราพยายามปิดบังมัน คนเราเกิดมาไม่ได้ต้องการบ้านหลังใหญ่ ไม่ได้ต้องการรถหรู ไม่ได้ต้องการเพื่อนเป็นร้อยเป็นพัน เราต้องการแค่ "ความสุข" สุขที่ไม่ได้วัดจากจำนวน ปริมาณ หรือราคา ความสุขจากรอยยิ้มและความอิ่มเอมใจ ...หรือจริงๆแล้ว
เราหิวคะ!


แอบมาเติมรูป :)

Saturday, October 02, 2010

Here comes rain again.

ช่วงเช้าลมหนาวพัดมาได้ 2วันแล้วนะที่สัมผัสได้..แต่ปลายฝนที่ยังคงอยู่ก็ยังคงเป็นปลายฝนที่ยังไม่สิ้นสุด ปลายฝนจริงๆคือเมื่อไหร่นะ? เมื่อก่อนไม่ชอบฝนตก จนถึงขั้นเกลียดเลย (แต่ชอบสายรุ้งหลังฝนแค่นั้นเอง) ทั้งที่เกิดในช่วงเดือนหน้าฝนแท้ๆ เกลียดที่พอฝนตก รถติด ไปไหนมาไหนลำบาก เฉอะแฉะ กลัวฝนทำให้รองพื้นที่หน้าละลาย ฮ่าๆ คิดไปได้ คิดถึงเหตุผลที่ไม่ชอบช่างเป็นเหตุุผลจิ๊บๆมาก แต่ ณ ตอนนี้ไม่เกลียดฝนแล้วล่ะ จะบอกว่ารักฤดูฝนมากเท่าฤุดูหนาวก็คงยังไม่ใช่ แต่ความรู้สึกยามฝนตก ณ ตอนนี้ สร้างความสุขใจสบายใจได้ เริ่มชอบเสียงสายฝน รักที่จะดมกลิ่นดินหลังฝนตก .. พอเราเลือกที่จะมองสิ่งที่สุขมากกว่า รถติด เฉอะแฉะ ก็เป็นเรื่องที่เรามองข้ามไปทั้งที่มันยังเหมือนเดิม คงเป็นเพราะเรานิ่งขึ้น เรามองสิ่งต่างๆรอบข้างช้าลง? ตั้งใจมองความงามรอบๆตัว บางทีการเร่งรีบเกินไปในชีวิตชาวโลก @กรุงเทพ มันก็บั่นทอนความงดงามอันพึงมีพึงได้ในชีวิตเราไปนะ สิ่งต่างๆรอบข้าง มักมีความงามซ่อนอยู่ไม่เพียงแต่เปิดตามอง เราต้องเปิดใจรับมันเข้ามาด้วย อย่าเอาคำว่าเร่งรีบ มาเป็นตัวทำลายความสุนทรีย์เล็กๆน้อยใจหัวจิตหัวใจเรา
เครดิตภาพ จาก google

ชาวโลก


ชาวโลกผู้แสนฉลาดปราดเปรื่องปรี๊ด...
ชาวโลกผู้แบกอีโก้ไว้เต็มบ่า...
ชาวโลกผู้เก่งกล้ากว่าใครๆ...
ชาวโลกที่พูดอะไรออกไปกูฟังแล้วทำหน้าโง่ตอบกลับ... 
ชาวโลกผู้ใช้แต่เหตุผลพูดคุย... 
ชาวโลกผู้ไม่เคยใช้หัวใจรับฟังและสัมผัส...
ชาวโลกผู้ไม่เข้าใจชาวโลก

กูยอมเป็นชาวโลกที่เลือกโง่บ้าง
ทำหน้าโง่ๆใส่ไอ้พวกฉลาดให้มันงง..เฮอะๆๆ
โ่ง่เลยพวกมึงไอ้พวกฉลาด ฮ่าๆๆๆ

จบ**

ย้อนขึ้นไปอ่านที่กูเป็นอะไรไปคะ ปุ่มไหนในตัวเสียเนี่ย!!!!

ขอบคุณภาพจากอากู๋